Roddelen is vaak simpelweg een gebrek aan assertiviteit

Roddelen wordt door veel mensen ervaren als vervelend en onwenselijk gedrag. Toch is roddelen aan de orde van de dag. Het kent allerlei redenen. Een reden die ik echter vaak zie is dat mensen elkaar niet durven aan te spreken en daarom bij anderen hun gal spuwen.

Een voorbeeldsituatie, die op veel situaties en relatievormen van toepassing is, om mijn woorden te verduidelijken.

Een secretaresse heeft er last van dat haar leidinggevende wel kritiek uit, maar geen waardering. Ze durft hem hier echter niet op aan te spreken. Deze situatie duurt voort, de leidinggevende blijft doen wat hij altijd al gedaan heeft, en hoopt de ergernis zich op bij de secretaresse. Ze heeft hier last van, haar beeldvorming van haar leidinggevende wordt steeds negatiever gekleurd, ze bespreekt dit met één collega en op den duur met meerdere collega’s. Ze hebben met haar te doen, ieder keer dat ze haar frustratie uit. Hierdoor voedt de secretaresse zichzelf en de anderen steeds meer met negatieve beelden. Gezegd dient te worden dat haar collega’s zich ook laten voeden met negatieve beelden. De leidinggevende is zich van geen kwaad bewust, want hij doet wat hij altijd gedaan heeft. Wel merkt hij iets op bij zijn secretaresse. Daar waar ze eerst vrolijk was en hij haar regelmatig hoorde lachen, is ze nu stiller en afstandelijker. Ook merkt hij bij andere collega’s dat de sfeer steeds meer afstandelijk wordt als hij ergens binnen komt.

Een samenspel van factoren creëert als het ware een context voor roddel.

1)De onhandige baas die wel kritiek kan uiten, maar niet geleerd heeft om waardering te geven. Daarnaast wel merkt dat er afstand is, maar er ook geen werk van maakt om na te gaan waarom die afstand er is.

2)De secretaresse die niet durft aan te geven waar ze mee zit en frustraties opkropt.

3)Collega’s die het goed bedoelen, maar die hiermee de secretaresse niet helpen en stimuleren om haar ergernis te bespreken met haar leidinggevende. Daarnaast laten ze zich ook negatief beïnvloeden.

Het is een simpel voorbeeld, maar soms is de werkelijkheid zo simpel. Soms is het wat complexer, doordat bijvoorbeeld de sfeer in het team onveilig is of als de leidinggevende bekend staat om zijn uitvallen of agressieve houding.

In de kern draait het er vaak om dat de één niet tegen de ander durft aan te geven waar die last van heeft. Een belangrijke vraag is dan ook wat die persoon tegen houdt om dit te zeggen.