Leeftijd is relatief

Dit artikel wil ik wijden aan het onderwerp leeftijd. Wat is leeftijd nu eigenlijk meer dan een weergave van het aantal jaren dat je op deze aardbol aanwezig bent? Het geeft echter niet aan wat je met die tijd gedaan hebt.

Toch zijn er vele mensen die er van overtuigd zijn dat oude mensen gelijk staan aan wijsheid. Of dat jonge mensen nog groen achter hun oren zijn en weinig te melden hebben, maar wel veel moeten leren.

Zelf ben ik in het begin van mijn coach- en trainerscarrière hard tegen deze opvattingen aangelopen. Met grote regelmaat hoorde ik dat een coach toch zeker 40 à 50 jaar moest zijn en toch zeker 10 jaar managmentervaring moest hebben. Blijkbaar niet. Ik ben nu 29 jaar en heb ruim 4 jaar een eigen zaak. 80% van de mensen die ik begeleid zijn ouder en zelfs ruim ouder dan ik. Nog steeds merk ik bij velen een eerste aarzeling als ze me zien, maar in de start van het gesprek verdwijnt dit snel en stellen ze hun opvatting bij.

Leeftijd is relatief. Als ik om me heen kijk zie  ik 30’ers die al zijn ingedut en 50’ers en 60’ers die met geweldige vitaliteit en plezier iedere dag tot zich nemen.

Een ander mooi voorbeeld vind ik kinderen. Waarschijnlijk heb je ooit wel eens een moment gehad met een kind waarbij het kind iets zei waarbij je mond openviel. Een groot vraagteken kwam op in je hersenen en je dacht “ Hoe oud was je ook alweer?”. Ze zeggen soms zo’n mooie en wijze dingen en zijn dan toch echt niet ouder dan 12 jaar.

Regelmatig wordt kwaliteit ook gekoppeld aan jaren ervaring in iets. Het geeft volgens mij slechts een indicatie van kwaliteit, maar geen harde feiten. Eén van mijn vroegere vechtsportleraren vertelde me eens dat een zwarte band niets zegt. Hij wilde altijd iemand proeven (in een wedstrijd) om te ervaren hoe goed iemand was. Volgens hem kon je pas in een gevecht echt iemands kwaliteit voelen.

In de praktijk zie ik dit geregeld bij beginnende managers. Ze durven niets of weinig in te brengen tijdens vergaderingen bij hun ervaren collega managers, terwijl ze bij mij op kantoor de briljantste zaken zeggen. Ze denken vaak “Ik ben er pas een jaar en door hun ervaring weten ze het vast beter.” Uiteraard poetsen we deze belemmerende overtuigingen snel weg. Hierdoor merken ze al snel dat ze voor het inbrengen van hun mening gewaardeerd worden.

Als op een dag de dood aan je deur klopt, wat zul je hem dan aanbieden?  Ik zal mijn gast de volle beker van leven voorzetten. Nooit zal ik hem met lege handen laten gaan.
Rabindranath Tagore