Hoe we onszelf onvrij maken

Crossroad Coaching jezelf zijn, jezelf onvrij maken

In ons volwassen worden, in ons werk of in onze relatie kunnen we voor onszelf verwachtingen hebben die ons onvrij maken. Waardoor we onszelf forceren om bijvoorbeeld te vinden dat we het allemaal moeten kunnen of weten. Dit maakt dat we een krampachtige versie van onszelf worden en mooie eigenschappen zoals bijvoorbeeld humor, onbezonnenheid en onbezorgdheid verliezen. Ik deel hieronder een eigen verhaal waarin ik mezelf onvrij maakte.

Ik heb dit jaar in maart 10 jaar een eigen bedrijf. Terugdenkend aan mijn eerste jaren komt er een glimlach in me op als ik me herinner hoe moeilijk ik het voor mezelf maakte. Ik voelde me in de eerste jaren zeer verantwoordelijk, soms onzeker en vooral zoekend. Nieuw in het vak, nieuw als ondernemer. Dit zijn geen ongewone verschijnselen en herkenbaar voor vele starters. Maar ik forceerde mezelf door te vinden dat ik iedereen die bij mij aanklopte voor begeleiding moest helpen. Ik moest de oplossing voor hun problemen vinden en ik moest laten zien dat ik het wist. Als je jezelf deze druk oplegt, verdwijnen humor, onbezorgdheid en op den duur ook enthousiasme naar de achtergrond. Vermoeidheid, humeurigheid en ontevredenheid treden op de voorgrond.

Nu sta ik open voor samenwerking met mensen. Beseffend dat ik niet alles kan en wil oplossen. Ik geef dit toe aan mezelf en aan de ander en kijk naar waar ik wel én waar ik niet kan bijdragen. Ook draag ik niet alle verantwoordelijk meer voor ieder traject dat ik doe. Iedere samenwerking heeft meerdere delen. Wat ik kan bieden en dragen is mijn deel, de klant draagt zijn eigen deel. Als we ons beiden inzetten voor de samenwerking kunnen we mooie dingen bereiken.

Hoe meer ik tot bovenstaande inzichten kwam, hoe meer ik weer mezelf kon zijn. Daardoor nam mijn energie toe en mijn humeur en voldoening stegen aanzienlijk. Humor komt nu in ieder gesprek weer terug. Ik hoor regelmatig dat mensen het waarderen dat ik mezelf ben en dat dit hen helpt om meer zichzelf te zijn. Deze reacties staan haaks op wat ik in mijn beginjaren dacht.

Het was geen aan- of uitknop of magische pil die ik vond waarmee ik de verandering bewerkstelligde. Wel een zoektocht naar het mezelf mogen zijn. Waarin ik ontdekte hoe ik mezelf steeds meer kon toestaan om deze irreële verwachtingen voor mezelf los te laten en durven te vertrouwen dat, ook al weet en kan ik niet alles, het toch goed kan komen.