Onze neiging als collega of als leidinggevende is om vooral te kijken naar collega’s die problemen veroorzaken, ziek worden of uitvalgevoelig zijn. Die volgen we. Maar zijn we dan reactief of proactief bezig? Mijn mening is dat er nog in te veel bedrijven reactief gehandeld wordt. Een team bestaat uit meerdere mensen die allemaal een eigen proces hebben. En als we iets meer moeite doen dan ons alleen te focussen op ons eigen gebied of op de probleemgevallen in ons team, dan kan dit veel ongemak voorkomen. Ik heb ondertussen aardig wat mensen begeleid waarvan de leidinggevende of zelfs directe collega’s niet in de gaten hadden dat er iets mis was, totdat deze medewerker uitviel.
In veel opleidingen en boeken wordt vermeld dat mensen het belangrijkste potentieel van een organisatie zijn. Dit is zeker waar en het is dan ook belangrijk dat we hiernaar handelen. Ieder mens, iedere medewerker heeft een proces, of ze nu goed of minder functioneren. We hebben allemaal onze aandachtspunten! Onze levensfases, onze life events (grote gebeurtenissen in het leven als ziekte, scheiding, sterfte, ontslag, verhuizing of verbouwing). Het is daarom goed om iedereen te volgen. Dit hoeft niet vaak of heel uitgebreid. Slechts zo dat je weet waar iedereen zit, zowel zakelijk als privé. Dit voorkomt al veel ongemak, doordat je situaties kunt zien aankomen.
Een voorbeeld van mensen waarvan je het niet zou verwachten: Een medewerker die altijd klaarstaat, vaak overwerkt, privé altijd bereikbaar is en steeds gaat voor hoge kwaliteit. Je kunt stellen dat dit een goed functionerende medewerker is, die je graag in je team hebt. Enerzijds klopt dit, anderzijds dient er ook aandacht voor te zijn dat deze persoon zich niet overvraagt. Dat hij zijn bord niet te vol gooit, thuis niet goed kan afschakelen van het werk en hierdoor niet goed tot rust komt, zijn privé leven verwaarloost omdat zijn aandacht te veel bij het werk is. Het doel is om een goed functionerende, duurzame medewerker te zijn, die werk en privé in een goed evenwicht heeft.