In 2008 tijdens een reis door Nieuw Zeeland kwam ik op verschillende plekken iets tegen wat mij totaal vreemd was, maar me fascineerde. Kraampjes langs de weg gevuld met producten als fruit waar niemand bij stond. Slechts een kaartje met de prijs erop en een geldkistje waar je het geld in kon leggen. De honesty-box (eerlijkheids-doos) noemde ze het.
Je moet je voorstellen dat je voor een kraampje staat waarbij niemand in de verste verte te bekennen is. Waar niemand achter je aan gaat komen als je niet betaalt, geen sociale controle, geen camera’s. Slechts jij, je geweten en de honesty-box.
Ik vond dit een briljante actie van vertrouwen in de mensheid en de moeite waard om er een kort stukje over te schrijven. Want waar zien wij zoiets in Nederland?
Ludo,
leuk dat je onder de indruk bent van dit getoonde vertrouwen in de mensheid. Ik ken diverse plekken in Nederland waar men ook nu dit principe huldigt en waar de mensen geen misbruik maken van het gegeven vertrouwen. En nee, het zijn geen achtergebleven gebieden, maar dorpen in de directe omgeving van de grotere steden.
Dank voor je reactie. Dat is een hoopvol geluid!