Mensen zijn vaak zo bezig met wat er gaat komen, dat wat er nu is aan hen voorbij gaat. Zonde, want daardoor gaat er zo veel van wat ze nu hebben aan hen voorbij, zonder dat ze er ten volle van genoten hebben.
‘Als ik die positie heb, als ik die baan heb, als ik die stapel werk afheb, als ik die studie afheb, als ik die prijs win…’ Maar ten koste van wat? Begrijp me niet verkeerd. Ik ben zelf doelgericht en houd van het maken van plannen. Maar als ik een plan heb, geniet ik ook graag van de reis naar het doel dat ik voor ogen heb. De koers is bepaald maar de toekomst is er nog niet, dus waarom zou ik mijn hersenen vermoeien met inspanningen die nog niet geleverd hoeven te worden? Uiteraard sta ik mezelf wat dagdromen en anticipatiepret toe. Maar waarom zou ik mezelf pijnigen met moeilijkheden en vraagstukken die zouden kunnen gaan gebeuren? En waarom zou ik mijn hoofd vaak vullen met gedachten over wat gaat komen als ik het doel bereikt heb? De meeste mensen die dit doen, staan amper stil bij hun prestatie als ze hun doel eenmaal bereikt hebben. Ze richten hun blik alweer op het volgende doel en verliezen zich daarin.
Het is te vergelijken met in een bootje op zee zitten. Je hebt de koers uitgezet, je houd de blik gedeeltelijk op de koers / op de horizon en gedeeltelijk let je er op dat je nergens tegenaan vaart. Je geniet van de wind, van de zon, van het gezelschap of, als er niemand bij je is, van de stilte.
Ben je echter alleen maar bezig met waar je naartoe wilt, dan krijg je toch minder mee van je reis. Naast dat dit minder voldoening geeft, mis je wellicht ook kansen. Want hoe bewuster je bezig bent met de reis en met wat je meemaakt, hoe meer je leert en ervaart. Wellicht kom je tot de ontdekking dat je de koers wilt veranderen. Of dat je op een bepaalde plek langer wilt stilhouden, omdat dit goed bevalt en het je om welke reden dan ook iets te bieden heeft.
Daarnaast wellicht een cliché (maar zoals dat gaat bij clichés, het raakt wel de kern): we weten niet wat morgen brengt. Des te meer reden om het positieve van vandaag te zien en ervan te genieten.