De parabel van de olifant

Een mooi verhaal over hoe verschillende mensen hetzelfde als verschillend kunnen ervaren en ook nog eens allemaal ernaast kunnen zitten.

Zes blinde wijze Indiërs
Die vonden ‘n olifant.
Zij wilden weten wat het was
en voelden met hun hand.

De eerste voelde aan een tand
en zei: “Ik zeg u thans,
dit monster, voel ik met mijn hand
lijkt sprekend op een lans”.

De tweede voelde aan een zij,
dat duurde wel een uur.
Toen riep hij blij: ”Aha,
Dit beest lijkt op een muur!”.

De derde voelde aan een voet
en zei: “Doe niet zo sloom,
er is geen twijfel mogelijk,
dit beest is als een boom”.

De vierde kneep eens in de slurf
en werd opeens doodsbang.
Hij fluisterde: “Dit is geen muur en ook geen boom,
dit is een dikke slang!”.

De vijfde voelde aan een oor
en zei: “Dat is niet mis!
Dit dier is werkelijk uniek
Omdat het waaiervormig is!”.

De zesde kreeg het staartje beet
en zei nog even gauw:
“Wat kletsen jullie allemaal,
dit beest lijkt op een touw!”.

De blinden hadden allen gelijk en toch had elk het mis.