De man die dacht dat hij Jesus was

“Weet je niet wie ik ben?”, vraagt een verontwaardige kalende vijftiger me. “Ik ben Jesus, ik kan over het water lopen.”, vervolgt hij. “Dan snap ik niet dat je mij niet herkent.”, zeg ik op een zo’n serieus mogelijke toon. De man kijkt me verbaasd aan. Dit antwoord had hij duidelijk niet verwacht. “Wie ben jij dan?”, vraagt hij aarzelend. Met een zelfverzekerde glimlach zeg ik, “Ik…ik ben God.”. En vanaf toen hadden we een lijntje.

Zo’n 8 jaar geleden was ik net van school en op zoek naar een baan. Het zat niet echt mee op de banenmarkt. En daar mijn bankrekening rood stond, nam ik werk op oproep basis aan in een psychiatrische instelling. Op de open en gesloten afdeling. Voor de leken onder jullie, ik ging werken op een plek waar mensen waren opgenomen, die niet meer voor zichzelf konden instaan (en regelmatig uitflipten).

Tijdens een dienst zag ik enkele verpleegkundigen praten met een patiënt. Hij had het over UFO’s en zij zaten hem wat in de maling te nemen. Na enkele diensten al gedraaid te hebben kon ik hun ook wel begrijpen, je hoort immers de raarste verhalen van deze mensen. Toch vond ik het niet helemaal respectvol. Een uur later was ik echter aan de beurt en kwam de UFO man op mij af. Alleen was hij veranderd in Jesus. De dialoog die als eerste in deze blog staat beschreven volgde. Hoe absurd zijn verhaal ook klonk, ik speelde het mee. Niet om hem in de maling te nemen als wel om een stukje mee te gaan in zijn wereld. Voor de mensen van het Christelijk geloof onder jullie, wees gerust, er is geen haar op mijn hoofd die denkt dat ik God ben. En het was zeer zeker ook niet bedoeld om te spotten met het geloof. Het enige dat ik wilde was meegaan in een beleving van deze man en door dit te doen maakte ik echt contact met deze man. Het resultaat hiervan was dat ik later gemakkelijker iets van hem gedaan kreeg als ik hem iets vroeg en dat ik een knipoog van hem kreeg als ik langs hem liep als teken van onderlinge verstandhouding.

Ik besprak deze anekdote met een vriend van me. En samen kwamen we er op dat dit een universeel thema is. Wil niet iedereen aansluiting vinden? Begrepen, gehoord worden. Deze man staat met zijn beleving erg ver van de samenleving af, maar in de kern heeft hij dezelfde behoefte als jij en ik.